Betekenis samenstelling

Als twee (of meer) woorden samen één nieuw woord vormen, heet dat een samenstelling. Zo kun je met rug en zak de samenstelling rugzak vormen. Samenstelling is een woordvormingsprocédé waarbij twee of meer woorden die zelfstandig kunnen voorkomen, tot één nieuw woord worden samengevoegd. Voorbeelden: oker + geel => okergeel, hoofd + luis => hoofdluis, voor + deur => voordeur, samen + stell. Betekenis samenstelling Een samenstelling is een woord (meestal een zelfstandig naamwoord), dat bestaat uit twee of meer woorden die ook als zelfstandig woord in het Nederlands voorkomen. Zo is koffiekopje een samenstelling van koffie en kopje en slaapkamer van slaap en kamer.

Compositie betekenis

biedt 25 verschillende definities van het woord compositie, afkomstig uit diverse bronnen. Compositie betekent meestal samenstelling, ordening, structuur of muziekstuk. Compositie is het ordenen van beeldelementen volgens een vooraf bepaalde strategie in een kunstwerk. Leer over de verschillende soorten composities, zoals symmetrisch, asymmetrisch, centraal, geometrisch, diagonaal, piramidaal en bewegend. Compositie betekenis Compositie is het ordenen of samenstellen van vormen, kleuren, licht en donker in een beeldvlak. Leer de verschillende compositiegrondvormen, richtingen en gevolgen van ordening kennen met voorbeelden en filmpjes.

Structuur betekenis

biedt 25 verschillende definities van het woord structuur, afkomstig van diverse bronnen. Structuur betekent de wijze waarop iets opgebouwd of samengesteld is, of het verband tussen de delen van een geheel. Structuur is de manier waarop iets in elkaar zit, waarop elementen van een verzameling samenhangen. Lees over de verschillende soorten structuur in algebra, fysica, biologie, sociologie, taal, veeteelt en vegetatiekunde.

Structuur betekenis Structuur betekent de manier waarop een samengesteld geheel is opgebouwd. Van Dale biedt u toegang tot de beste taalhulpmiddelen, zoals woordenboeken, grammatica en woordspel.

Opbouw betekenis

opbouw elke besloten ruimte, die een redelijk eind boven het dek uitsteekt. Kleine opbouwtjes, die als toegang tot benedendekse ruimtes dienen, worden vaak niet tot de opbouwen gerekend. Sommigen maken een duidelijk onderscheid tussen een opbouw en een dekopbouw. De eerste kan verzonken zijn, de tweede moet OP het dek staan. bouw (de ; m ; meervoud: opbouwen) 1 het opbouwen 2 bevordering, uitbreiding o p·bou·wen (bouwde op, heeft opgebouwd) 1 (door bouwen) oprichten, optrekken: een bedrijf van de grond af opbouwen ; het weefsel is uit cellen opgebouwd.

Opbouw betekenis bou·wen Vervoegingen: bouwde op ( enkelv.) Vervoegingen: heeft opgebouwd () geleidelijk maken Voorbeelden: 'een podium opbouwen', 'een code opgebouwd uit cijfers en letters', 'een eigen bedrijf opbouwen' Antoniem: afbreken Synoniem: tot stand brengen Sy.

Combinatie betekenis

combinatie •het verband tussen begrippen, zaken, etc. •voertuig met aanhanger of ander gevolg. • [kleding] kledingstukken die bij elkaar en op de combinatie v [3] het verband tussen begrippen, zaken, etc; het samenvoegen of verbinden van twee of meer afzonderlijke zaken of personen tot een eenheid of een geheel Een combinatie van een sterke accijnsverhoging en voorlichting kan de maatschappij zowel financieel voordeel opleveren als het aantal rokers in Nederland laten dalen. [4]. Combinatie betekenis Een combinatie is het in verband brengen van begrippen, gedachten, zaken enz. of twee bij elkaar passende kledingstukken. Het woord heeft ook een sportief gebruik voor een skiwedstrijd met schansspringen en langlaufen.